دکتر مسعود شهابیان

متخصص طب اورژانس

رویکرد طب اورژانس شامل مجموعه ای از پیش فرض های مختلف شامل مطالب جامعه شناختی، روان شناختی، اقتصادی، مدیریتی و پزشکی است که مشخص می‌کند که کادر درمانی برای رسیدن به اهداف درست و منطقی خودشان، باید چه راهکارهایی را برگزینند و چگونه جلو بروند تا به مقاصدی که مد نظرشان هست برسند!
در سال‌های اخیر تلاش‌های مختلفی در مورد احقاق حقوق کادر درمانی انجام شده و متاسفانه، اکثر آنها هم بدون نتیجه بوده است!
ضرب المثلی انگلیسی ( برخی هم می گویند آلمانی) می گوید که شیطان در جزئیات است، ما قصد داریم در #رویکردطب_پژوه به جزئیات با اهمیت، توجه کنیم و در حل مشکلات از آنها مدد بگیریم!
مهمترین مشکلی که در سال های اخیر برای سیستم سلامت (درمانی و بهداشتی) ایجاد شده، این است که پس از ایجاد ابر تورم در سالهای ۹۸ و ۹۹،. میزان افزایش خدمات درمانی بسیار کمتر از نرخ تورم بود و این شرایط، موجب فرار سرمایه‌ها از بخش درمان در کشور گردیده، و همچنین موجب مهاجرت تعداد زیادی از کادر درمانی شده است!
در سالهای اخیر، تعداد زیادی پزشک و پرستار از کشور مهاجرت کردند و مهم‌ترین مقیاس آن را می توانیم در مورد آزمون دستیاری تخصصی پزشکی ببینیم که در سال‌های قبل شور و شوق و رقابت خیلی سنگینی برای قبولی در آن وجود داشته، ولی در سالهای خیلی از صندلی های دستیاری تخصصی در دانشگاه‌های معتبر کشور هم خالی مانده است و داوطلبی رغبت نمی کند که انتخاب رشته کند و چنین است که پزشکان عمومی آینده خوبی را – حتی در رشته های تخصصی- برای خود نمی بینند!
یکی از مشکلات اساسی در کشور ما این است که اصولاً به سلامت به عنوان یک کالای ارزش‌آفرین نگاه نمی شود!
سعی و تلاش ما این است که در رویکرد طب اورژانس سعی کنیم شرایط را به عنوان یک بازی شطرنج در نظر بگیریم و فرصت‌ها، تهدیدها مزیت ها، و مشکلات را بررسی کنیم تا بتوانیم به کمک خرد جمعی و همفکری که انجام می دهیم، به دور از هرگونه اقدام غیرقانونی، راهکارهایی را پیدا کنیم که در این راهکارها نه تنها کادر درمان سود ببرند، بلکه از این مهمتر سلامتی به جامعه برگردد و این می‌تواند اولین قدم ما در رویکرد طب اورژانس باشد!
در محافل پزشکی و اتاق‌های فکری که در مورد تصمیم گیری برای آینده وضعیت کادر درمانی ایران در نظر گرفته می‌شود، مهمترین چالش این است که تنها از دید کادر درمانی (پزشکان، پرستاران، ماماها، فیزیوتراپیست ها و….) به این مشکل نگاه می‌ شود و بنابراین، استدلال ها، نظرات و پیشنهادهایی که داده می شود، همه از نگاه کادر درمانی است، در حالیکه حاکمیت که باید این استدلال ها را بپذیرد یا قانون هایی را تصویب کنند، بر مبنای استدلال‌هایی فکر می کند که از دید سلامت جامعه و شهروندان است!

ما در رسیدن به حقوق کادر درمانی، باید به رابطه برد-برد، با حاکمیت بیندیشیم. رابطه برد-برد یعنی رابطه ای که در آن هم منافع کادر درمانی لحاظ گردد، هم منافع بیمار و هم منافع سیستم سلامت!